Në dekadat e fundit, bankat qendrore kanë gëzuar prestigj të lartë si garantues të stabilitetit ekonomik – një reputacion i forcuar pas aksionit të tyre të vendosur pas krizës globale financiare 2008, pengoi një përsëritje të Depresionit të Madh.
Kjo mund të jetë gati për të djegur – me implikime serioze për pavarësinë e bankës qendrore.
FRANKFURT – Reputacioni i bankave qendrore gjithmonë ka pasur ulje dhe ngritje. Për vite, prestigjia e bankave qendrore ka qenë pothuajse e paprecedentë. Por një korrigjim tani duket i pashmangshëm, me pavarësinë e bankës qendrore duke u bërë një viktimë kryesore.
Reputacioni i bankave qendrore arriti kulmin para dhe në fillim të shekullit, falë të ashtuquajturit Moderim i Madh. Inflacioni i ulët dhe i qëndrueshëm, rritja e qëndrueshme dhe punësimi i lartë çuan shumë për të parë bankat qendrore si një lloj mjeshtri i universit, të aftë – dhe të pritshëm – për të menaxhuar ekonominë për të mirën e të gjithëve.
Shfaqja e Kryetarit të Rezervës Federale të SH.B.A.-së, Alan Greenspan si “Maestro” e ilustron këtë perceptim.
Kriza financiare globale e vitit 2008 filloi të forcojë më tej reputacionin e bankave qendrore. Me veprim të vendosur, autoritetet monetare bënë një kontribut të madh në parandalimin e përsëritjes së Depresionit të Madh. Ata përsëri, u përgëzuan si shpëtimtarë të ekonomisë botërore./PS/.Kumti.com
