Prej formave të rijas (dyfytyresise) janë: që njeriu ta hijeshojë adhurimin, në mënyrë që të shihet nga adhuruesit e tjerë, si p.sh. ta zgjasë namazin e tij, rukun apo sexhden, apo të lexojë gjatë namazit më shumë sesa që e ka shprehi, në mënyrë që të shihet (vërehet) se ai po bën diçka të tillë.
Apo të falet natën, për shkak se njerëzit do të thonë për të: ai falet natën. Tërë kjo është shirk i vogël.
Ndodh që shirku i vogël – që është rijaja – ta asgjësojë (zhvlerësojë) veprën me të cilën njeriu e adhuron Allahun dhe ndodh që e asgjëson vetëm shtojcën e cila është shtuar gjatë saj (veprës).
Ai (shirku i vogël) e asgjëson bazën e veprës me të cilën njeriu e adhuron Allahun, kur nijetin e fillon me rija, si ai që e fal sunetin e namazit, në mënyrë që të shihet se ai e fal atë, edhe pse nuk ka vullnet që ta falë atë, mirëpo, pasi që e di se shihet (nga të tjerët), ai e fal që të lavdërohet, për shkak se njerëzit e shikojnë. Andaj, ky namaz i tij është i asgjësuar (zhvlerësuar që në fillim) dhe ai nuk ka në të asnjë sevap.
Mirëpo, nëse rijaja i shfaqet gjatë adhurimit, atëherë ajo çfarë ka shtuar për shkak të shikimit të njerëzve asgjësohet.
Shejkh Salih Alu Shejkh.
