FEÇKË f.
1. Zgjatim i madh i hundës së elefantit në trajtën e një gypi të lëvizshëm; zgjatim i turirit të disa kafshëve si derri etj. Feçka e elefantit. Feçka e derrit. Ngre feçkën. Rrëmon me feçkë.
2. Zgjatim i kokës te disa kafshë jokërbishtore a te disa insekte që u shërben atyre për të kapur gjahun, për t’u mbrojtur etj. Feçka e hardhucës. Feçka e shushunjës. Feçka e bletës. E kap me feçkë.
3. Pjesë e zgjatur në anën e përparme të disa përdorëseve, makinave etj., që ka pamjen e turirit të kafshëve. Feçka e gjyrykut. Feçka e frezës.
4. shar. Fytyrë e shëmtuar, turi.
