Solidariteti dhe ndihma ndaj të varfërit
Profeti alrjhi selam ka thënë: “Nuk është besimtar ai që vetë është i ngopur ndërsa fqinji i tij është i uritur”.
Shejh Albani (Allahu e mëshiroftë!): Në hadith ka argument të qartë se i ndalohet fqinjit të pasur që t’i lërë fqinjët e tij të uritur. Prandaj është detyrë për të që t’u afrojë atyre gjërat që ua largojnë atyre urinë. Po ashtu dhe çdo gjë (tjetër) që i ndihmon ata si veshje nëse nuk kanë. Dhe gjëra të tjera të domosdoshme.
Në hadith tregohet se tek pasuria ka dhe të drejta te tjera veç zekatit. Mos të mendojnë të pasurit se ata e kanë hequr obligimin me nxjerrjen e zekatit vjetor nga pasuria e tyre. Përkundrazi, mbi ta ka dhe të drejta të tjera që kanë të bëjnë me situata dhe gjendje emergjence. Prandaj është detyre për ta që t’i përmbushin keto obligime.
Në të kundërtën ata futen (përfshihen) tek kërcënimi i fjalës së Allahut të Lartesuar “Ata që grumbullojnë ar dhe argjend dhe nuk e shpenzojnë për hir të Allahut, paralajmëroji me dënim të dhembshëm. Do të vijë dita, kur (thesaret e mbledhura) do të digjen në zjarrin e Xhehenemit dhe me to do të damkoset balli, anët dhe shpina e tyre e do t’u thuhet: “Kjo është ajo që keni grumbulluar për veten; pra, shijoni atë që grumbulluat!” Et-Teube, 34-35
Es-Sahihah vell. 1
Përktheu: Unejs Sheme
