Shërbëtori i Ebu Bekrit, i solli një ditë ushqim, të cilin Ebu Bekri e hëngri pa e pyetur, mbi burimin e atij ushqimi, gjë që e kishte zakon që para se të merrte ndonjë dhuratë pyeste rreth burimit të saj. Pasi e hëngri, Ebu Bekri u kujtua dhe e pyeti se ku e kishte marr atë ushqim.
Shërbëtori i tregoi se e kishte blerë me parat e një basti që kishte fituar. Atëherë Ebu Bekri, futi gishtat në gojë dhe e volli të gjithë ushqimin që kishte ngrënë.
Tregojnë ata që ishin rreth tij në atë moment: menduam se do ti nxirrte edhe zorrët nga frika se mos po i mbetet diçka prej haramit.
