ULE KOKËN O SERB SHKAU
O serb shkau mbylle,
Pse i këndon trimërisë?!
Ti o frikacak kurrfarë trimi s’je,
Më mirë t’i thurësh vargje dredhisë.
Çmenduri, luftërave të humbura
Aq shumë libra u ka kushtuar!
I ligu, harroi që nga betejat
Kokulur është larguar.
O serb shkau, bindu
Që ty Rusia të bëri shtet.
Përndryshe, përgjithmonë
I pa adresë do t´kishe mbet.
Fakt, historinë qindra vjeçare
Tërësisht e ke shtrembëruar.
Jo, s’ke harruar që për ne
Si argat buke ke punuar.
O serb shkau kujtohu
Fillimisht në Karpate ke jetuar.
Të parët tu në karrocë nomadësh
Para pakë vitesh nga atje janë larguar.
Strehën e parë mbi kokat tuaja boshe,
Që në fillim ne ua kishim siguruar.
Atëherë kur stërgjyshërit tanë Ilir
Si shërbëtor ju kanë punësuar.
O serb shkau pse asnjëherë
S’u tregove falënderues?!
Bukëshkelës tepër i lig,
Ishe, mbete uzurpues.
Mase e qartë që lloji yt
Kurrë s’ka për t’u rehatuar
Përderisa në pronë të huajë
Padrejtësisht tepër jeni zgjeruar.
O serb shkau, oj farë e keqe,
Çfarë parazit i shëmtuar.
Herët në tokë të tjetrit
Rrënjët i ke lëshuar!
Të jesh i sigurt,
S’ka për të vonuar,
Tanimë është afruar dita
Kur të gjitha duhet shkurtuar.
O serb shkau, o po, megjithatë
Një sukses të madh ta pranoj!
Disa shqiptar i ke bërë si ti,
Më s’mund t’i dalloj.
O serb shkau,
Këtu sërish ta rikujtoj,
Ty gjithsesi, patjetër që po,
Por edhe tradhtarët do t’i luftoj.
Samidin Xhezairi (Komandant Hoxha, Prizren) 24.10.2011