Nje vajze bleu nje celular te shtrenjte, dhe kur ia pa i ati kete aparat i tha:
Babai: Bija ime! Cila ishte vepra e pare qe bere pasi e bleve kete celular?
Vajza: Vendosa mbi ekranin e tij nje ngjitese mbrojtes qe ta ruaj nga gervishtjet dhe e vura ne nje kellef prej lekure qe ta ruaj nga thyerja.
Babai: Valle a te detyroi kush qe ta beje nje gje te tille?
Vajza: Kurresesi…porse eshte me mire qe ta bejme nje gje te tille sepse ne kete menyre ne e ruajme aparatin e celularit.
Babai: Si mendon, me kete veprim mos e ke perçmuar prodhuesin e ketij celulari?
Vajza: Perkundrazi, eshte vete prodhuesi ai i cili e keshillon nje gje te tille ne menyre qe te ruajme sa me mire celularin.
Babai: Tani qe i vure celularit kete kellef, a mendon se i humbi vlera?
Vajza: Jo aspak, perkundrazi kjo ma ruan nga gervishtjet dhe thyerjet ne menyre qe te mos i humb vlera.
Babai: Mos valle eshte bere i shpifur pasi i vure kete kellef?
Vajza: Mendoj se jo, sepse ruajtja e tij eshte me e rendesishme se pamja qe mund te kete.
Babai e pa vajzen me perkedheli dhe i tha: Pikerisht kjo eshte dhe domethenia e hixhabit bija ime.