Kolumnisti i gazetës gjermane Der Spiegel, dhe njëherësh profesor i komunikimit dixhital në kolegjin gjerman të Shkencave të Aplikuara, Stoecker në shkrimet e tij, ndër tjera, merret me Islamin dhe qëndrimin e shoqërisë ndaj fesë. Në kolumnën me titull “Falë Zotit që ekziston Islami”, Stoecker thotë se kritikët po e prezantojnë Islamin si fe barbare, ndërsa Krishterimin si fe të tolerancës, një fakt ky që sipas tij nuk konfirmohet nga historia.
Ai thotë se gjatë historisë, barbarët kanë qenë udhëheqës dhe pjesëtarë të feve të tjera. Ai thekson se në botën islame kryesisht ka dominuar toleranca fetare, dhe se po të mos ishte Islami, Evropa kurrë nuk do të bënte progres në fushën e shkencës dhe të kulturës. Ai thotë se ajo çfarë po ndodh aktualisht me Islamin mund të ndodhë me çdo fe tjetër dhe se gjërat nuk duhet të shikohen në mënyrë të njëanshme.
Në kolumnën tuaj, ju shkruani se kritikët e Islamit këtë fe e prezantojnë si “barbare”, ndërkaq Krishterimin si fe të iluminizmit. Ju thoni se të dy tezat janë të gabuara, dhe shkruani po ashtu se të krishterët në të kaluarën kanë qenë barbarë të vërtetë. Përse dikush në botë dëshiron ta paraqesë Islamin në këtë dritë?
Paj, arsyet janë shumta, por sulmet terroriste në SHBA dhe në Evropë dhe gjërat e tmerrshme të cilat i bëjnë talebanët, ISIL, Boko Haram dhe grupet tjera militante, sigurisht se luajnë një rol qëndror në krijimin e gjithë këtij imazhi. Përveç kësaj, gjërat që po ndodhin në disa vende, si kryerja e ekzekutimeve publike, goditjet me kamxhik, ku gratë nuk guxojnë të ngasin makinwn ose të bëjnë disa gjëra pa marrë lejen prej burrave, gjithë këto veprime për standardet evropiane duken të pakuptimta.
Në kolumnën tuaj “Përse është frika nga terrorizmi i pakuptimtë”, shkruani se është politikisht premtuese të frikësoheni nga terrorizmi, dhe jo nga kërcënimet tjera, siç janë disa sëmundje ngjitëse. A janë politikanët në Evropë pjesërisht për t’u fajësuar pse disa njerëz e shohin Islamin si fe barbare?
Unë mendoj se politika në këtë rast më shumë reagon ndaj ndjenjave të cilat i has tek votuesit e vet, sesa nga ata që i inicojnë këto ndjenja. Normalisht, duhet përjashtuar në këto raste partitë që urrejnë Islamin si Alternativa për Gjermani tek ne dhe Fronti Nacional në Francë. Megjithatë, gjitha këto fakte nuk do të ndryshojnë mendimin tim. Unë mendoj se loja me politikën anti-muslimane është e gabuar dhe e rrezikshme.
Duket se njerëzit sot kanë harruar sesa ka kontribuar Islami gjatë gjithë historisë në zhvillimin e mjekësisë, kulturës dhe të shkencës. Pse ka ndodhur kjo?
Arsyeja për këtë mund të jetë se radikalët, të cilët janë fatalw për zhvillimin e shkencës dhe të artit, vitet e fundit janë bërë veçanërisht aktivë; ose nga ana tjetër për shkak të sulmeve terroriste apo shkatërrimit të trashëgimisë kulturore në disa vende. Nuk mendoj se njerëzit kanë harruar për faktet të cilat ju sapo i përmendët, por ato për momentin nuk luajnë rol të rëndësishëm në diskursin politik.
Për çfarë arsye në Evropë Islami paraqitet përmes stereotipeve shumë më negative sesa fetë e tjera?
Nuk do të kisha thënë që ky është rasti me shumicën e evropianëve. Por, faktorët e përmendur ndikojnë që shumë njerëz ta shohin Islamin si fe e rrezikshme.
A jeni dakord me tezën se urrejtja ndaj Islamit nuk është më një dukuri margjinale, por ajo është bërë një lloj prirje, të tilla si të shekullit të kaluar, siç ishte rasti me antisemitizmin?
Unë nuk do i kisha krahasuar kritikat ndaj Islamit me ato antisemite, ngase ekzistojnë shumë dallime historike, të cilat janë po ashtu shumë të mëdha. Por, është e vërtetë se njerëzit sot e kritikojnë Islamin më shumë se sa fetë tjera.
Pse muslimanët sot duhet të arsyetohen dhe të kërkojnë falje për gjërat të cilat i bën ISIL dhe grupet e ngjashme?
Propagandistët e ISIL-it kanë arritur që të paktën disa njerëz në Perëndim, t’i bindin se identifikohen me Islamin. Muslimanët dhe evropianët të cilët nuk janë pjestarë të kësaj feje, mund të kontribuojnë që propaganda dhe terrori i ISIL-it të mos kenë suksesin e duhur. Ky edhe është qëllimi i terroristëve, që të fusin grindje në mes të muslimanëve dhe njerëzve të feve të tjera.
Si e shihni rolin e mediave në përhapjen e urrejtjes ndaj Islamit?
Unë mendoj se “media” në këtë rast nuk është një kategori e rëndësishme dhe kuptimplotë. Nuk ka dyshim se ka media të cilat janë të drejtuara direkt kundër Islamit, por gjithashtu ka edhe të tilla, që kanë për obligim t’i sqarojnë njerëzve gjërat si të tilla, ashtu siç janë. Ka edhe media të cilat nuk merren me këto çështje dhe nuk do kisha pasur dëshirë që t’i gjeneralizoj gjërat ngase nuk ka kuptim.
Në shkrimet tuaja ju hidhni poshtë idenë e përdorimit të ushtrisë brenda vendit për të luftuar terrorizmin. Përse mendoni kështu?
Gjermania ka policë të pajisur dhe të trajnuar mirë, puna e të cilëve ka qenë gjithmonë që të përkujdeset për sigurinë e brendshme. Ushtria është atje për të mbrojtur vendin. Në Gjermani, kjo ndarje e detyrave i ka edhe arsyet historike, ndërkaq detyrat e ushtrisë federale janë të parapara në Kushtetutë. Edhe tani, në disa raste, ushtria mund t’i ndihmojë policisë brenda vendit dhe nuk shoh ndonjë arsye përse kjo do të duhej të ndryshohet.
Çfarë duhet të ndryshojë në shoqëri, sipas mendimit tuaj, që jo-muslimanët e Evropës të fillojnë të shikojnë Islamin si një fe e paqes?
Kjo do të ndryshojë vetëm atëherë kur dialogu në mes të muslimanëve dhe jo-muslimanëve të intensifikohet. Gjithashtu, muslimanët duhet të vazhdojnë të diferencohen nga radikalët. Sado që kjo të duket jo e përshtatshme dhe e mërzitshme, muslimanët duhet të bëjnë gjithë çfarë është e mundur që të mos i lejojnë vrasësit e ISIL, Al Kaidas dhe Boko Haramit të shpjegojnë publikut se çfarë është Islami, por duhet që ata vetë ta bëjnë këtë.
Marrë nga Al Jazeera – /tesheshi.com/
