Kriza financiare në fund të viteve 2000 pati një ndikim drastik në ekonomitë në mbarë botën.
Çka e shkaktoi krizën financiare të vitit 2008?
Kriza financiare 2007-2008 filloi në Shtetet e Bashkuara dhe u shkaktua nga çrregullimet në shumë aspekte të botës së financave. Deregulimet lejojnë bankat të angazhohen në tregtimin e fondeve hedge me derivate. Derivatet ishin fitimprurëse duke bërë që bankat të kërkonin më shumë hipoteka; ata vendosën për kredi vetëm për interesa që ishin më të volitshme për huamarrësit subprime. Hipotekat e lirë çuan konsumatorët të nxitojnë për shtëpitë duke shkaktuar një ekuilibër në treg, sepse më shumë njerëz investuan në pasuri të paluajtshme. Një furnizim i tepërt i shtëpive në treg rezultoi në një rënie në çmimet e shtëpive dhe investitorët nuk mund të rimarrin kreditë e tyre. Vlera e derivateve ra në mënyrë drastike dhe më vonë u shpërbë. Huamarrja midis bankave ndaloi dhe shumë prej tyre u përballën me një problem likuiditeti. Lehman Brothers, një bankë investimesh u shemb dhe shpalli falimentimin më 15 shtator 2008. Kriza financiare në SHBA u përhap në vende të tjera duke përfshirë BE-në që çoi në krizën evropiane të borxhit dhe një recesion global./Kumti.com
Liberalizimi
Në vitin 1999, Akti Gramm-Leach-Bliley nxorri përsëri legjislacionin Glass-Steagall që u lejonte bankave të lidheshin me dy parti, edhe pse ekonomistët argumentuan se një veprim i tillë do t’i pengonte bankat të konkurronin me institucione të huaja dhe vetëm sipërmarrje me letra me vlerë të ulët. Në vitin 2000, Akti i modernizimit të të ardhmes së mallrave ka lejuar tregtimin e parregullt të shkëmbimeve të kredive që anashkalojnë ligjin që përmendi një akt të tillë si lojëra bixhozi. Disa anëtarë të Kongresit lobuan për dy projektligjet duke përfshirë Senatorin Phil Gramm, kryetar i atëhershëm i Komitetit të Senatit për Bankat, Strehimin dhe Çështjet Urbane, Alan Greenspan, Kryetari i atëhershëm i Rezervës Federale, dhe Larry Summers ish-Sekretari i Thesarit. Përdorimi i derivateve të sofistikuara e bënte bankën më konkurruese, dhe ato produkte më të komplikuara bënë më shumë fitime. Ata pastaj blenë bankat më të vogla dhe u deklaruan “shumë të mëdha për të dështuar”.
Sigurimi i hipotekave
Bankat lëshuan hipoteka të cilat ata më pas shiten për të mbrojtur fondet në tregun sekondar. Fondi i mbrojtjes kombinonte hipotekat me hipotekat e tjera të ngjashme dhe modele të simuluara kompjuterike për të gjetur vlerën e paketës duke përdorur planet e ripagimit mujor, probabilitetin e ripagimit, çmimet e shtëpive dhe normat e interesit të mundshme. Fondi i mbrojtjes më vonë i shet hipotekat investitorëve. Banka ende mund të huazojë fondet sepse merr pagesa nga fondi mbrojtës. Banka mbledh pagesën mujore, e dërgon atë në fondin e mbrojtjes, i cili nga ana e tij do t’ia dërgojë atë investitorëve, përgjatë zinxhirit, bëhen zbritje në terma të komisionit. Transaksioni ishte pa rrezik ndaj bankës, por i rrezikshëm për investitorët të cilët ishin të mbuluara nga kompanitë e sigurimeve nën “swap-in e kredisë”. Brenda një kohe të shkurtër, shumë njerëz u përfshinë në derivativë duke përfshirë bankat e mëdha, kompanitë e sigurimeve, dhe në disa raste edhe investitorë individualë. Bankat filluan të lëshonin hipotekat subprime sepse ato ishin pa rrezik dhe ata kishin para për ta bërë këtë.
Rritja e normave të huamarrjes
Recesioni i muajit mars-nëntor, bëri që Rezerva Federale të ulte normën e fondeve të Fed në 1.75% dhe 1.24% në nëntor 2002. Norma e interesit për hipotekat me normë të rregulluar u ul gjithashtu. Pronarët e shtëpive të cilët nuk mund të përballonin hipotekat bashkëkohore ishin në gjendje të hynin në huatë e interesit dhe vlera e hipotekave subprime u rrit me 10% në 20% të vlerës totale të hipotekës. Si në vitin 2007, hipotekat subprime vlerësoheshin në 1.3 trilionë dollarë. Ai krijoi një flluskë të aseteve në vitin 2005, pasi investitorët potencialë blenë hua për të blerë shtëpi për të mos jetuar, por për të zotëruar ato duke shpresuar që çmimet të vazhdojnë të rriten. Disa investitorë nuk e kuptuan se kreditë me normë të rregullueshme do të rivendosen në tre vjet dhe Fed do të rriste normat në 2.25%, pastaj në 4.25% dhe deri në qershor 2006, ajo ishte rritur në 5.25%. Çmimet e shtëpive filluan të binin ndërkohë që norma e interesit u rrit dhe investitorët nuk ishin në gjendje të shesin pasuritë e tyre ose të paguajnë kreditë e tyre duke çuar në një shpërthim flluske në industrinë e pasurive të paluajtshme duke shkaktuar krizën bankare të vitit 2007 e cila më vonë u përhap në Wall Street dhe në ekonomitë e tjera në 2008./Kumti.com