Fëmijët e mi gjithmonë më pyesin pse po lëvizim nga një ishull në një tjetër, ndërsa unë nuk kam përgjigje.
Këtë pyetje çdo dit ia bëj Allahut të Madhërishëm.
Tani më që gjashtë herë shtëpinë tonë e përmbyt uji. Para disa ditëve erdhëm në këtë ishull dhe e ndërtuam shtëpinë tonë të shtatë. Kjo është shtëpia jonë pa çati dhe vuajtje pa fund. Në këtë vend të largët burri im mund të shkoj vetëm për peshkim.
Natën e kaluar pesë fëmijët e mi të uritur gati se nuk ngrijnë, derisa luftonim me erën e fortë u përqafonim njëri me tjetrin, ndërsa babai i tyre lexonte Kuranin. Frikohemi nga e ardhmja ndërsa luftojmë për të tashmen. Nëse burri im gjuan ndonjë peshk e kalojmë një ditë.
Hudexha, Bangladesh…
(Islampress)
