Hepatiti autoimun është një sëmundje kronike, në të cilën sistemi imunitar i trupit sulmon komponentët apo qelizat normale të mëlçisë dhe shkakton inflamacion dhe dëm në mëlçi. Sistemi imun normalisht i mbron njerëzit nga infeksioni duke identifikuar dhe duke shkatërruar bakteret, viruset, dhe substancat e tjera të huaja potencialisht të dëmshme.
Hepatiti autoimun është një gjendje e rëndë që mund të përkeqësohet me kalimin e kohës nëse nuk trajtohet. Hepatiti autoimun mund të çojë në cirrozë dhe dështim të mëlçisë. Cirroza ndodh kur indet e dëmtuara zëvendësojnë indet e shëndetshme të mëlçisë dhe bllokojnë rrjedhën normale të gjakut përmes mëlçisë. Dështimi i mëlçisë ndodh kur mëlçia ndalon së punuari si duhet.
Çfarë janë sëmundjet autoimune?
Sëmundjet autoimune janë çrregullime në të cilat sistemi imunitar i trupit sulmon qelizat dhe organet e veta me proteina të quajtura autoantibodies; ky proces është quajtur autoimunitet.
Sistemi imunitar i trupit zakonisht prodhon një numër të madh të proteinave të quajtura antitrupa për të ndihmuar trupin të luftojë infeksionet. Në disa raste, megjithatë, trupi bën auto-antitrupa. Disa rrethana të caktuara mund të çojnë në autoimunitet. Këto rrethana janë gjëra me origjinë jashtë trupit, të tilla si bakteret, viruset, toksinat, dhe medikamentet farmaceutike.
Çfarë e shkakton hepatitin autoimun?
Një kombinim i autoimunitetit, kushteve të favorshme, dhe një predispozicion gjenetik mund të çojë në hepatit autoimun.
Kush ka më shumë gjasa për të zhvilluar hepatit autoimun?
Hepatiti autoimun është më i zakonshëm te gratë. Sëmundja mund të ndodhë në çdo moshë dhe prek të gjitha grupet etnike.
Cilat janë llojet e hepatitit autoimun?
Hepatiti autoimun është klasifikuar në disa lloje.
– Hepatiti autoimun Tipi 1, është forma më e zakonshme në Amerikën e Veriut.
Tipi 1 mund të ndodhë në çdo moshë; megjithatë, ai fillon më shpesh në adoleshencë ose në moshën e rinisë. Rreth 70% e njerëzve me Tipin 1 të hepatitit autoimun janë femra.
Njerëzit me hepatitit autoimun tipi 1, zakonisht kanë çrregullime të tjera autoimune, të tilla si:
Sëmundja celiac, një sëmundje autoimune ku pacienti nuk mund të tolerojë glutenin, sepse ajo dëmton astarin e zorrës së vogël dhe parandalon thithjen e ushqyesve.
Sëmundja Crohn, e cila shkakton inflamacion dhe acarim në çdo pjesë të traktit digjestiv.
Sëmundja Graves, shkaku më i zakonshëm i hipertiroidismit në Shtetet e Bashkuara.
Sëmundja Hashimoto, e quajtur gjithashtu tiroidet limphocitike kronike ose tiroidet autoimune, një forme e inflamacionit kronik të gjëndrës tiroide.
Glomerulonefriti proliferativ, ose inflamacioni e glomeruleve, të cilat janë grupe të vogla të enëve të gjakut në veshka.
Kolangiti scleroz primar, i cili shkakton acarim, dhëmbëzim dhe ngushtim të kanaleve biliare brenda dhe jashtë mëlçisë.
Artriti reumatoid, i cili shkakton dhimbje, ënjtje, ngurtësi, dhe humbje të funksionit në nyje.
Sindroma Sjogren, e cila shkakton tharje ne gojë dhe në sy.
Lupus eritematoz sistemik, i cili shkakton inflamacion të veshkave, të quajtur lupus nefriti.
Diabet tipi 1, një gjendje e karakterizuar nga glukoza e lartë e gjakut, e shkaktuar nga mungesa totale e insulinës.
Koliti ulçerativ, sëmundje kronike që shkakton inflamacion dhe plagë, të quajtura ulçera, në astarin e brendshëm të zorrëve të mëdha.
– Tipi 2 i hepatitit autoimun është më pak i zakonshëm dhe ndodh më shpesh te fëmijët se sa të rriturit. Personat me tip 2 mund të kenë ndonjë nga çrregullimet e mësipërme autoimune.
Cilat janë simptomat e hepatitit autoimun?
Simptomat më të shpeshta të hepatitit autoimun janë:
lodhje
dhimbje kyçesh
të përziera
humbje e oreksit
dhimbje ose parehati mbi mëlçi
skuqje e lëkurës
urinë e verdhë në të errët
feçe të zbardhura
verdhëz, ose zverdhje e lëkurës dhe e të bardhës së syve.
Simptomat e hepatitit autoimun shkojnë nga të buta në të rënda. Disa njerëz mund të ndjehen sikur të kishin një rast të butë e gripit. Të tjerë nuk mund të kenë asnjë simptomë, kur një ofrues i kujdesit shëndetësor diagnozon sëmundjen; Megjithatë, ata mund të zhvillojnë simptoma më vonë.
Si diagnostikohet Hepatiti autoimun?
Një ofrues i kujdesit shëndetësor do të bëjë një diagnozë të hepatitit autoimun bazuar në simptomat, një test fizik, analizat e gjakut, dhe një biopsi të mëlçisë.
– Testi fizik përfshin recensionin e historisë së shëndetit të pacientit, duke përfshirë përdorimin e alkoolit dhe barnat që mund të dëmtojnë mëlçinë. Analizat e gjakut janë të nevojshme për një diagnozë të saktë për shkak se një pacient me hepatit autoimun mund të ketë të njëjtat simptoma si ato të sëmundjeve të tjera të mëlçisë ose çrregullime metabolike.
– Analizat e gjakut. Analizat e gjakut duhen për të ndihmuar në dallimin e autoantitrupave të hepatitit autoimun nga ato të sëmundjeve të tjera të mëlçisë që kanë simptoma të ngjashme, të tilla si hepatiti viral, ceroza primare e tëmthit, steatohepatitis, apo sëmundja Ëilson.
– Biopsia e mëlçisë. Biopsia e mëlçisë është një procedurë që përfshin marrjen e një pjese të indeve të mëlçisë për ekzaminim në një mikroskop për shenja të dëmtimit ose sëmundjes. Ofruesi i kujdesit shëndetësor mund t’i kërkojë pacientit që përkohësisht të ndalë nga marrja e medikamenteve të caktuara para biopsisë mëlçisë, si dhe mund t’i kërkojë pacientit të agjërojë për 8 orë para procedurës.
Pacientët shpesh kanë cerozë në kohën që janë të diagnostikuar me hepatit autoimun.
Si trajtohet Hepatiti autoimun në mjekësinë konvencionale?
Trajtimi për hepatitin autoimun përfshin ilaçe për të shtypur, ose ngadalësuar sistemin imunitar. Trajtimi mund të përfshijë edhe një transplantim të mëlçisë. Që të gjitha vrasëse të tmerrshme fizike dhe morale, dhe aspak shëruese. Ja përse:
– Medikamentet shtypëse të imunitetit
Njerëzit me hepatit autoimun, të cilët nuk kanë asnjë simptomë ose kanë një formë të butë të sëmundjes mund ose nuk mund të kenë nevojë për të marrë ilaçe.
Kortikosteroidet (Prednisone) janë ilaçe që ulin ënjtjen dhe zvogëlojnë aktivitetin e sistemit imunitar. Trajtimi mund të fillojë me një dozë të lartë, duke e ulur gradualisht deri sa sëmundja të vihet nën kontroll. Qëllimi i trajtimit është për të gjetur dozën më të ulët të mundshme që ndihmon kontrollin e sëmundjes.
Efektet anësore të Prednisone mund të përfshijnë:
shtim në peshë
dobësi të kockave, e quajtur osteoporozë ose osteomalacia
hollim të flokëve dhe lëkurës
puçrra fytyre
diabet
tension të lartë
cataracts, një turbulli në lentet e syve
glaukoma, tension i ngritur në sy
ankth dhe konfuzion
Shtypësit e sistemit imun. Medikamentet që shtypin sistemin imunitar parandalojnë trupin nga prodhimi i autoantitrupave dhe bllokojnë reagimin imun që të kontribuojë në luftimim e inflamacionit. Në shumicën e rasteve, përdoret Azathioprine (Azasan, Imuran) i ndërthurur me Prednisone për trajtimin e hepatitit autoimun.
Efektet anësore të Azatioprine përfshijnë:
ulje në numrin e qelizave të bardha të gjakut
të përziera
të vjella
skuqje të lëkurës
dëmtim të mëlçisë
pancreatitis, ose inflamacion të pankreasit
Azathioprine është një sistem shtypës imunitar, kështu që pacientët që e marrin këtë ilaç duhet t’i nënshtrohen testeve rutinore të gjakut për të monitoruar rënien e numrit të qelizave të bardha të gjakut. Rënia e numrit të qelizave të bardha të gjakut mund të çojë në dështimin e palcës së kockave. Palca e kockave është ind që gjendet brenda eshtrave që prodhon qelizat e reja të gjakut, duke përfshirë trombocitet.
Pacienti mund të ketë nevojë për të ndërprerë prednisonin ose azathioprinen në qoftë se ato i shkaktojnë efekte të rënda anësore. Rreziku i efekteve anësore është më i lartë te pacientët të cilët kanë gjithashtu cirrozë.
Mjeku kurues mund të zvogëlojë gradualisht dozën e ilaçeve te pacientët që tregojnë përmirësime, edhe pse simptomat mund të kthehen. Trajtimi me doza të ulëta të prednisone ose azatioprine mund të jetë i nevojshëm për shumë vite.
Njerëzit të cilët nuk i përgjigjen terapisë standarde imunitare, ose që kanë efekte të rënda anësore nga barnat, mund të përfitojnë nga agjentë të tjerë shtypës të imunitetit, si Mofetil mikofenolat (CellCept), cyclosporine, ose takrolimus (Hecoria, Prograf).
Medikamentet që shtypin sistemin imunitar mund të çojnë në fakt në forma të ndryshme të kancerit.
– Transplanti i Mëlçisë
Te disa pacientë, hepatiti autoimun zhvillohet në cirozë dhe në fund, në dështim të mëlçisë, dhe një transplantim i mëlçisë mund të jetë i nevojshëm. Simptomat e cerozës dhe dështimit të mëlçisë përfshijnë simptomat e hepatitit autoimun, plus:
kruarje e përgjithësuar
një sasi më e gjatë se zakonisht e kohës që duhet për të ndaluar gjakderdhja
mavijosje e lehtë
fryrje stomaku ose këmbësh
enët e gjakut marrin formë merimange, që quhet angiomat merimangë, që zhvillohet në lëkurë
fryrje e barkut për shkak të zmadhimit të mëlçisë
grumbullim lëngjesh në abdomen, të quajtura ascite
harresë apo konfuzion
Transplanti i mëlçisë është një operacion ku hiqet mëlçia e sëmurë ose e dëmtuar dhe zëvendësohet me një të shëndetshme nga një person tjetër, i quajtur donator.
Rreziku i mundshëm i hepatitit autoimun dhe cirrozës
Njerëzit me hepatit autoimun dhe cirrozë janë në rrezik të zhvillimit të kancerit të mëlçisë.
TRAJTIMI NATYRAL I HEPATITIT AUTOIMUN
Ushqimi
Ndiqni një dietë të ulët në proteina dhe të lartë në perime të freskëta, për të minimizuar stresin mbi mëlçi.
Hani vakte të vogla gjatë gjithë ditës, dhe shmangni ushqime të tilla si sheqerin e rafinuar, alkoolin, dhe kafeinën, të cilat shkaktojnë stres në mëlçi, dhe sigurohuni për të pirë shumë ujë të filtruar.
Pirja e ujit me lëng limoni të freskët çdo mëngjes dhe në mbrëmje, e ndjekur nga lëng perimesh është gjithashtu e rekomanduar për të ndihmuar funksionet e mëlçisë.
Kokrrat që treten lehtë, të tilla si meli, hikërrori, dhe quinoa, janë zgjedhje të mira ushqimore. Shmangni grurin dhe glutenin.
Hudhra pastron gjakun, duke eliminuar toksinat nga trupi.
Është e rëndësishme për të mos shtuar toksicitetit të mëtejshëm në sistemin tuaj, prandaj përmbajuni këtyre në vijim:
– Mos konsumoni asnjë ëmbëltues artificial.
– Mos konsumoni shurup misri të lartë në fruktozë.
– Mos pini pije të gazuara.
– Shmangni të gjitha ushqimet e shpejta.
– Shmangni të gjitha ushqimet ekonservuara.
– Eliminoni produktet konvencionale të qumështit.
– Shmangni viçin konvencional.
Aromaterapia
Vaj i Kopërit – Hulumtimet tregojnë se vaj esencial i kopërit mbron mëlçinë nga toksinat.
Vaj Geranium – ndihmon shkarkimin e toksinave nga mëlçia.
Vaj Rosemarine – pastrues dhe stimulues i mëlçisë.
Vaj Kamomili – ndihmon për të pastruar helmet nga mëlçia.
Vaj Helichrysum – detoxifikues dhe stimulus i mëlçisë.
Për të siguruar rezultate pozitive, gjithmonë kontrolloni se vaj esencial është bimor 100%, i pastër, i distiluar dhe se vjen nga një burim i respektuar.
Terapia me lëngje
Kombinimet e mëposhtme të lëngjeve mund të jenë të dobishme:
– panxhar, karrota dhe lëng nga bari i grurit;
– ose hudhër, rodhe, fara liri, dhe stafidhe të zeza.
Trajtimi Natyral Profesional
