Frymëzime nga burimet e kulluara të Imam Keutheriut…

Para ca ditësh më ra në dorë libri me titull: “Mekalatul-Keutheri”, një përmbledhje e mrekullueshme studimesh dhe vështrimesh fetare me vlerë të madhe, nga zëvendësi i Shejkhul-Islamit të fundit të hilafetit osman (Shejkhul-Islam Mustafa Sabri), Shejkh Muhammed Zahid El-Keutheri (v. 1371 h.).

Libri në fjalë është një vëllim i madh prej 561 faqesh, botuar në Kajro, nga “El-Mektebetut-Teufikijje”, pa vit botimi.

Përmbledhja në fjalë, me gjurmë diturore nga burimet e “dijetarit të pazëvendësueshëm”, siç e cilëson Shejkh Muhammed Ebu Zehra, Shejkh Keutheriun, është një “thesar shkencor që vërshon nga të gjitha anët”, siç e përshkruan dijetari i shquar pakistanez, Shejkh Muhammed Jusuf El-Bennuri.

Nisa të lexoj me shumë kujdes dhe me një respekt të madh, imponuar edhe nga dashuria dhe mirënjohja e pashembullt e Hoxhës, rahmet pastë, (Shejkh Vehbi S. Gavoçi), që me modestinë e tij të pashembullt dëshmonte për ixhazetet e Hoxhës së tij, Imam Keutheriut…

U ndala tek studimi me titull: “Mus’hafët e viseve dhe përkujdesja madhështore e ymmetit tonë ndaj Kur’anit Famëlartë në të gjitha fazat”.

Që në fjalitë e para, autori të tërheq me thellësinë e trajtimit të kësaj teme, drejt një të vërtete të madhe, që shpesh hutohemi ta përmendim kudo, ta kujtojmë e t’ia themi mbarë njerëzisë, se ky Kur’an është garanci udhëzimi në çdo kohë, për çdo individ dhe shoqëri!

Ju ftoj të lexojmë së bashku rreshtat e mëposhtëm nga studimi i lartcituar:

“Nuk ka ndodhur më parë në ndonjë popull prej popujve, në historinë e njerëzimit, një përkujdesje ndaj ndonjë libri, si përkujdesja e këtij ymmeti ndaj Kur’anit Famëlartë; në mësim përmendësh, në studim e në regjistrim të çdo gjëje që ka lidhje me të, nga afër a nga larg, përgjatë shekujve, nga agimi i Islamit, deri në ditët tona e deri sa të dojë All-llahu! Ai ka thënë të vërtetën në premtimin e Tij për mbrojtjen e Kur’anit, kur thotë: “Ne me madhërinë Tonë e shpallëm Kur’anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të tij.” – (Kur’ani, El-Hixhr: 9)

Ku ka ndodhur më parë në historinë e njerëzimit, që një ymmet të mësojë përmendësh një libër dhe të vazhdojë në hifzin (mësimin përmendësh) e tij në vazhdimësinë e shekujve? E mëson përmendësh i vogli dhe i madhi, i riu dhe plaku, në qytete e në fshatra, në krejt cepat e botës, në mënyrë që, nëse gabon ndonjë lexues i tij në ndonjë fjalë a ndonjë shkronjë, në cepin më të largët te botës, do të gjejë atje dikë ta korrigjojë e ta udhëzojë drejt të saktës!” – (“Mekalatul-Keutheri”, f. 23).

Dy paragrafë nga një studim i gjatë, që të hapin sytë, të pasurojnë mendimin, të qartësojnë horizontet drejt një të vërtete të madhe, drejt së cilës jemi të thirrur të ftojmë mbarë njerëzinë: O njerëz, Kur’ani është Libri i Zotit të vetëm të gjithësisë, udhërrëfimi më garant për jetën dhe të përtejmen e mbushur me bekime hyjnore! Mos ta humbim jetën tonë pas thirrjeve të vdekura, ndërkohë që Libri i Atij që është i Gjalli që nuk vdes kurrë, thërret: “Nga po shkoni?!”…

Imam Muhamed B. Sytari
Shkodër, më 20 korrik 2016

Artikulli paraprak“Ta dini, se me të përmendur Allahun, zemrat qetësohen!”…
Artikulli vijues“Allahu Ekber” do të thotë thjesht Zoti është më i Madhi!